Twee vormen van openheid.
”Wanneer ik weet wat er speelt en je er open over bent, Renee, dan is er geen probleem.” Dit was een van de uitspraken die herhaaldelijk door de regiomanager in mijn laatste baan in loondienst werd gedeeld. Deze uitspraak, en de ervaringen die hieraan gekoppeld waren, zijn voor mij de bevestiging dat openheid in elke hoedanigheid bevorderlijk is voor het grotere geheel. Het zorgt ervoor dat je verwachtingen kan managen, het creëert draagvlak, het stelt zaken in perspectief, het zorgt voor begrip, het zorgt voor een open mind, enzovoort. Nu is openheid één van mijn persoonlijke kernwaarden, dus honoreren van deze uitspraak ging als vanzelf. Openheid is het essentiële ingrediënt voor ontwikkeling an sich. Wat mij betreft zijn er twee vormen van openheid die beiden relevant zijn.
Ik zou ze graag willen introduceren als ventileren en absorberen.
Ventileren is het uitdragen wat er in je mind speelt. Open zijn over waar je zelf mee zit. Dit kan zowel op zakelijk vlak als persoonlijk vlak zijn. Het voorbeeld zoals hierboven beschreven heeft betrekking op het zakelijke vlak. Ik had de afspraak om open te zijn over wat er speelde in het veld. Welke situaties ontstonden. Wat hij wist, wist ik en andersom. Dit zorgde voor een vlekkeloze samenwerking waar geen speld tussen te krijgen was. Hoe vervelend ik eigenlijk dacht dat een situatie zou zijn, werd geaccepteerd waarna we samen naar een oplossing zochten. Op persoonlijk vlak kan je in de relatie die je hebt met anderen uiteraard ook open zijn en ventileren wat er in je mind speelt. Geregeld hebben we als mens ergernissen of andere negatieve of positieve emoties bij anderen, waar je jezelf ontzettend druk over kan maken, maar je je wellicht bezwaard door voelt om te delen. Mijn standpunt is: Zolang je het niet deelt met de ander, kan je het diegene niet kwalijk nemen dat er niets veranderd in de situatie. Degene die je het kwalijk moet nemen ben jij zelf. Aanvullend is het voor de verwerking van je eigen persoonlijke gebeurtenissen wenselijk om het te ventileren aan iemand die je vertrouwt, of juist iemand die compleet buiten de situatie staat. Net wat voor jou goed voelt.
Het absorberen daarentegen is de andere kant van het spectrum. In plaats van dat jij aan het woord bent, luister je. Je neemt de informatie tot je en observeert zonder te oordelen. Afhankelijk van de situatie waarin je zit kan je er uiteindelijk iets mee doen. Het absorberen heeft bij mij het effect dat ik inzichten op doe en nieuwe mogelijkheden ontdek. Waar ik dat voorheen als moeilijk of zwak ondervond, omdat ik mijn eigen standpunt zou moeten laten varen, zie ik het nu als kracht. Bovendien is het de accelerator voor ontwikkeling, wat mij betreft.
In mijn eigen ervaring heb ik eerst veel moeten ventileren, voordat ik kon absorberen. Het leek wel alsof ik de ruimte letterlijk moest vrijmaken om de inzichten te kunnen ontvangen. Alhoewel ik wel van mening ben dat je in elke situatie de mogelijkheid hebt om zowel te kunnen absorberen als te ventileren. Hoe kijk jij daar tegenaan?
Met liefde,
