Het begin van het bezit is het eind van het vermaak.
Definitie materialisme: Rechtsfilosofie; maatschappelijke waarden en normen zijn het product van de materiële omstandigheden waarin mensen leven.
Materialisme is het streven naar geld en bezit van materiële zaken. Nu kwam ik bovenstaande definitie van het begrip materialisme tegen. Ik besef me dat dit inderdaad door groepen mensen zo wordt ervaren. Normen en waarden worden vanuit materialistisch perspectief bepaald aan de hand van de Gucci tas die je bij je draagt of de Ferrari die je rijdt. Het geeft status en aanzien. Het vertelt je iets over de levensstandaarden van deze mensen en dat ‘ze het maar voor elkaar hebben’. Vanuit materialistisch oogpunt wordt gedacht dat deze mensen hoger op de ladder staan en daarmee meer te vertellen hebben.
Eerlijk gezegd keek ik daar ook tegenop. Zeker als je de luxueuze levensstijlen voorbij ziet komen op sociale platformen als Instagram. Mooie huizen, mooie auto’s, designer kleding en het uiterlijk altijd tip top in orde. De foto’s van VIP avonden in dure clubs waar honderden euro’s wordt betaald voor een fles champagne. Ja hoor, dacht ik. Doe mij dat ook maar! Eerder wilde ik dit ook, omdat het aanzien zou geven, een bepaalde status. Op die manier het geluk en de voldoening proberen te verkrijgen uit de materiële zaken. Zonder succes.
Het begin van het bezit is het eind van het vermaak.
Wat een heerlijk accuraat begrip is dit. Het is zo waar! Waar de geluksstofjes door worden aangemaakt in je lichaam is het verlangen naar iets. Het verlangen naar een bepaald moment, een bepaalde ervaring of een bepaald product in dit geval. Als het geld in je huidige levenssituatie niet voor het oprapen ligt, betekent dit dat je de keuze moet maken om te sparen als je in het bezit wil zijn van een bepaald product waarnaar je verlangd. En die weg lijkt vaak eindeloos. Bij mij in ieder geval wel. Ik ben mega ongeduldig en dat is tegelijkertijd een grote les. Je kijkt uit naar het moment dat je het in bezit hebt. Als je uitkijkt naar, verlang je in principe naar het gevoel dat het product je gaat geven. Als je het product eenmaal in bezit hebt, is het geluksgevoel vaak snel weg. Op een gegeven moment is het normaal dat je het hebt en heb je alweer iets anders waar je naar verlangd.
Dus wat gebeurd er eigenlijk als je materialistisch bent ingesteld?
Materiële zaken worden vaak gebruikt als opvulling in plaats van toevoeging op het leven. Zonde. Ik zie vaak dat mensen een leegte proberen op te vullen met de spullen die zij kopen. Een leegte om voldoening en geluk te ervaren waar men nu in het gebrek ervan zit. Het opvullen van een leegte van iets wat je pijn heeft gedaan, waar je aan moet werken bij jezelf. Begrijp me niet verkeerd, ik ben absoluut niet vies van mooie spullen en geniet ontzettend van wat ik heb. Ik heb de laatste tijd met name geleerd dat het voor mij een toevoeging is en dat ik de voldoening en geluk in beginsel vanuit mezelf verkrijg.
Hoe kijk jij tegen materialisme aan?
Met liefde,
