Dit is waarom ik de functietitel en status niet meer belangrijk vind.
Ja. Ook ik was iemand die helemaal warm werd van een gewilde functietitel en de daarbij behorende status. Geef mij een functietitel met het woord manager erin en ik ben onverslaanbaar. Kijk mij eens die managerspositie vervullen. Status boven alles. Maar, waarom eigenlijk? Ik heb nooit een vorm van hiërarchie ervaren. Voor mij is iedereen gelijk, je hebt alleen te maken met andere taken en verantwoordelijkheden die je vervuld. Wanneer anderen ietwat nerveus worden wanneer ze in de nabijheid zijn van iemand met een bepaalde status, voel ik me niet anders dan normaal. Diegene moet ook naar het kleinste kamertje in huis, toch? Ik denk dat ik de status van een gewilde functietitel wilde ervaren vanuit onzekerheid. Ik wilde dat anderen zagen hoe ver ik gekomen was. Toen ik naar mijn desktop staarde en niet wist waar ik moest beginnen, begon ik hier anders over te denken en dit zijn mijn inzichten:
Het werken aan je cv is werken voor een paar momenten van erkenning.
Een gebruikelijke mindset van Millennials is dat zij dienen te werken aan hun cv om een track record op te bouwen. Ook ik stond hier hetzelfde in. En uiteraard klopt dit ook wel. Alleen toen ik hier dieper op inzoomde, realiseerde ik me dat de enige voor wie ik dit zou doen, degene zou zijn waarmee ik het sollicitatiegesprek mee heb. Laten we zeggen dat normaliter iemand van baan switcht na vijf jaar (hierin ben ik een uitzondering, dat moet ik je wel even zeggen). Laten we even een rekensom hierop loslaten. Hoeveel sollicitatiegesprekken zou je doen? Misschien twee of drie gesprekken, zeker in deze tijd wanneer de economie fantastisch is. Misschien spreek je maximaal 10 personen in deze gesprekken, ervan uitgaande dat er meerdere personen betrokken zijn en meerdere rondes. Samengevat: binnen vijf jaar zou ik het werk verrichten om aan 10 personen te kunnen laten zien wat er op mijn cv staat. Dat is wel opwindend, toch? Om vijf jaar te werken met als doel dat ongeveer 10 personen zien wat je hebt gedaan met de vraag of dat waarde toevoegt in de functie waarop je solliciteert. Nou, niet meer voor mij.
De functietitel vertelt je niets over de verantwoordelijkheden en taken.
In het begin dacht ik dat de functietitel anderen wat vertelde over de status en hun verantwoordelijkheden. Later kwam ik erachter dat die functietitels allemaal heel fancy en leuk lijken, maar de realiteit heel anders is. Ik denk zelfs dat er een groot verschil is tussen de verantwoordelijkheden en competenties omtrent een functie binnen een corporate organisatie en een start-up / scale-up organisatie. Uiteraard ieder met z’n eigen charme. Daarnaast definieert iedere organisatie zijn eigen functieomschrijving, wat leidt tot honderden verschillende versies van eenzelfde functietitel. Dus, waar werk je eigenlijk naartoe?
Ik leef niet voor de verwachtingen van anderen.
Een van de dingen die ik heb ervaren is dat het vermoeiend is om voor de verwachting van anderen te leven. Ik leef voor mezelf. Ik ben de enige die elke seconde van de dag met mezelf dient te leven. Waarom zou ik mezelf te kort doen of dingen doen die ik niet leuk vind? Het is mogelijk alles te vervangen in je leven, behalve jezelf en de tijd. Je kan een andere partner hebben, een andere familie, een andere ouder, een andere baan, een andere auto, etcetera. Ik moet leven met de persoon wie ik zelf ben. Dus is het van belang dat ik van mezelf hou zoals ik ben. Waarom zou ik dan de status en de functietitel willen? Als deze baan me niet ligt, pas ik niet in dat plaatje. Ik ben wie ik ben!
Hoe denk jij over het najagen van een bepaalde functietitel? Doe jij dat en waarom doe je dat? Wat vind jij belangrijk in je carrière en waarom? Wat is jouw trigger om te doen wat je doet?
Bedankt dat je mijn blog hebt gelezen. Ben benieuwd naar jouw verhaal!
Met liefde,
